Έπρεπε να συναντηθεί με την αβοριγινή σκέψη

για να δει την αξία των ατομικών αγώνων.

Όσοι έλεγαν ότι πασχίζουν να κάνουν κάτι

πώς μπορούσαν να συγκρίνουν τα δεδομένα τους

με όλα όσα είχαν ν’ αντιμετωπίσουν

τα θύματα μιας σιωπηλής γενοκτονίας

και μιας κλεμμένης γενιάς.

Ο άλλος μαχητής δεν ήξερε αρχικά

πόση βαθύτητα θα είχε η συζήτησή τους

αλλά σιγά σιγά κατάλαβε

ότι ζούσε την αγάπη της Ανθρωπότητας.

Έβλεπε τη διαφορά με τους άλλους

που δεν τολμούσαν να τον πλησιάσουν από κοντά.

Διότι αυτή η απόσταση ήταν πέραν των ορίων

την κοινωνικότητας

και δεν άντεχαν

ν’ ακούσουν την αλήθεια

γιατί ένιωθαν τις ενοχές.

Ενώ με την αγάπη της Ανθρωπότητας

όλα ήταν φυσιολογικά

επειδή υπήρχε ψυχική συνεννόηση.

Δεν ήταν μόνο το φαίνεσθαι

αλλά η ουσία

και μάλιστα σε βάθος.