Ο εσωτερικός κόσμος
είχε μεγάλη βαθύτητα
που ήταν ασύλληπτη για τη βαρβαρότητα.
Διότι έβλεπε μόνο τα άτομα
που ήθελε να εκμεταλλεύεται
σαν να ήταν οι φυσικοί πόροι
μιας χώρας που έπρεπε να κατακτήσει.
Κοίταζε μόνο τη γεωγραφία
και δεν έβλεπε ποτέ την ιστορία
γιατί τη θεωρούσε νεκρή.
Έτσι ο εσωτερικός κόσμος
ήταν αόρατος
ενώ ήταν η ουσία της ψυχής.
Αλλά πώς να δώσει σημασία
η βαρβαρότητα
σε κάτι που είχε απαγορεύσει
λόγω ιδεολογίας.
Η ελευθερία ή ο θάνατος
ήταν άγνωστο σύνθημα
για τη βαρβαρότητα.
Η δική της επιλογή ήταν απλώς
βαρβαρότητα ή σκλαβιά
και τίποτα άλλο
γιατί η πραγματικότητά της ήταν περιορισμένη.