Η μνήμη δεν επαρκούσε
για να διασχίσει τον Χρόνο
διότι δεχόταν συνεχώς επιθέσεις
από τη λήθη της βαρβαρότητας.
Ο ψυχοπόλεμος ήθελε κι υπερβάσεις,
οι αντοχές δεν έφταναν,
η αγάπη ήταν απαραίτητη.
Ήταν η πρόσβαση στο υπερβατικό
διότι η πηγαία
προκαλούσε το ιερό.
Έτσι τα κείμενα μεταμορφώνονταν σε αντικείμενα
ή ακριβέστερα σε βιβλία
Δεν ήταν πια μόνο λέξεις και παράγραφοι
αλλά σελίδες και φύλλα.
Δεν ήταν πια μόνο δέντρα
αλλά δάση γεμάτα ιστορίες
που υποστήριζαν τη μνήμη
γιατί είχαν μέσα τους πολιορκητικά στοιχεία
που ποτέ δεν ξεχνούσαν
ότι ήταν πλασμένα
για να αντιστέκονται
και να αγαπούν
δηλαδή να προστατεύουν
την ουσία του έργου.