Η μουσική της βιβλιοθήκης
τον ακολουθούσε στις νυχτερινές του έρευνες
όταν οι άλλοι κοιμόντουσαν
γιατί δεν ήξεραν ότι ο κόσμος συνέχιζε.
Έτσι ανάμεσα στα κομμάτια της Ανθρωπότητας
έπλαθε άλλα που ήταν καινοτόμα
με τη βραδύτητα της νύχτας
που ξέρει πόσο πολύτιμο είναι το φως
γιατί πίνει κάθε σταγόνα του
χωρίς ποτέ να τη σπαταλήσει
ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που έκαναν οι ψυχές
όταν έπιναν την ουσία
για να συνεχίσουν το αναγκαίο έργο
της υποστήριξης αλλά και της χαράς
που παράγει τη μεταχαρά.
Διότι ο ψυχοπόλεμος ήθελε δυνάμεις
που δεν ήταν πάντα ορατές
ακόμα και μέσα στην ημέρα
εκτός βέβαια αν έγραφε
τη συνέχεια της νύχτας
γιατί τότε ακουγόταν
η μουσική της βιβλιοθήκης
και μεγάλωνε ο κόσμος
ο εξωφανταστικός.