Πόσες φορές είχε ακούσει
ότι κάτι ήταν ανέφικτο
αλλά τελικά είχε γίνει…
Κι όμως όταν γινόταν
κανείς δεν έλεγε ότι ήταν θαύμα
γιατί στο ενδιάμεσο
οι περισσότεροι είχαν ξεχάσει
ότι ήταν ανέφικτο.
Όμως για το αδιανόητο
τα πράγματα ήταν ακόμα πιο δύσκολα
γιατί ακόμα κι όταν ακουγόταν
όλοι θεωρούσαν ότι ήταν μία ουτοπία.
Κι όμως αυτός ο μετασχηματισμός
ήταν πραγματική μεταμόρφωση.
Έτσι δεν τον ενοχλούσε
αυτή η νοητική καθυστέρηση
γιατί έβλεπε ότι αυτός ήταν ο ρυθμός
της κοινωνίας που ξεχνούσε πάντα
τις αρχικές συνθήκες
και γι’ αυτό έβλεπε τα πάντα
σαν να ήταν νέα.
Δεν έκανε το ίδιο και με τις μόδες;
Όμως το ύφος παρέμενε
και γινόταν αυτό που είχε σκεφτεί
ακόμα κι αν ήταν αδιανόητο αρχικά.