Ήξερε ότι δεν υπήρχε άμεση αναλογία

μεταξύ ενός ζωτικού προβλήματος

κι ενός προβλήματος με ματ ή ενός tsumego.

Και γι’ αυτό έπρεπε να λειτουργήσει

με πειράματα σκέψης

για ν’ αναλύσει όλα τα σενάρια

και να επιλέξει ποιο θα γινόταν

η συνέχεια της ιστορίας.

Έτσι δεν έδινε λιγότερη σημασία

στα προβλήματα των ανθρώπων

όταν αυτοί ανήκαν στην Ανθρωπότητα.

Δεν ήθελε ν’ αφήσει κανέναν πίσω

ούτε κάτω

αν το ήθελαν βέβαια

γιατί αλλιώς θα ήταν μία άλλη καταπάτηση της θέλησης.

Δεν πρόσεχε μόνο τη μεγάλη βιβλιοθήκη

αλλά και τα βιβλία της.

Τα πειράματα σκέψης

βοηθούσαν πολύ περισσότερο τους ανθρώπους

απ’ ό,τι χρειαζόταν

αλλά ήταν λόγω γενναιοδωρίας.

Αν μπορούσε έλυνε περισσότερα ταυτόχρονα

αν η κατάσταση το επέτρεπε

κι αν το άντεχε

αυτός που ζητούσε τη βοήθεια.