Ήταν σπάνιο να βρεις ανθρώπους

που εκτιμούσαν τα πολύτιμα δώρα.

Ενώ έδειχνε με κάθε λεπτομέρεια

τη χαρά που είχε με αυτά

όταν αποτελούσαν στη συνέχεια

γνήσια κομμάτια του έργου

της Ανθρωπότητας.

Οι περισσότεροι έδιναν

μια πολύ μικρή σημασία

διότι δεν αντιλαμβάνονταν την αξία τους

όχι βέβαια τη χρηματική

αλλά τη συμβολική και την ποιοτική.

Εξέταζαν τα πράγματα

σαν να ήταν σε μία αγορά

ή σε ένα παζάρι

και μετά να πήγαιναν

σε μία πινακοθήκη

ή ένα χρυσοχοείο

με το ίδιο ύφος.

Η ουσία δεν είχε καμία σημασία.

Έβλεπαν μόνο το υλικό μέρος.

Μόνο με τις ψυχές ένιωθε

τη διαφορά που έκανε τη διαφορά.

Ήταν σαν να ένιωθαν την καστρική σκέψη.