Ήταν η αλήθεια.
Κι ήταν ενάντια στο δόγμα.
Διότι το δόγμα δεν ήθελε την αλήθεια.
Ήθελε να έχει πάντα δίκαιο
σε κάθε περίπτωση, με κάθε τρόπο.
Για την κοινωνία η εξέταση ήταν πάντα ιερή.
Ενώ το ιερό δεν ήταν ποτέ εξέταση.
Η αλήθεια ήταν πρόσβαση στο ιερό,
ποτέ το δόγμα.
Το δόγμα δεν ήθελε την αγάπη
αλλά τα δεσμά μέσω του ζυγού.
Μισούσε την έννοια του δεσμού.
Η δικαιοσύνη ήταν της ζυγαριάς
για τον ίδιο λόγο
και γι’ αυτό η Ανθρωπότητα
βασιζόταν μόνο στη δικαίωση.
Αυτή ήταν η αλήθεια
που ζούσε
κι αυτό ήταν το δόγμα
που πολεμούσε
σε αυτόν τον ψυχοπόλεμο
για να ζήσουν επιτέλους την αρμονία
οι ψυχές
χωρίς βέβαια να ζητήσουν τίποτα
γιατί ήταν δεδομένος.