Δεν ήταν αυτονόητο σε πολλούς
ότι δεν υπήρχε αντιπαράθεση
μεταξύ συναισθήματος και νοημοσύνης
γιατί σε πρώτη προσέγγιση
έτσι φαινόταν
ενώ σε υψηλότερο επίπεδο
ήταν στρατηγικό μείγμα
κι ακόμα πιο ψηλά
ψυχικό κράμα.
Έμοιαζε βέβαια με θαύμα.
Αλλά δεν έβλεπαν
ότι το μεγαλύτερο θαύμα
δεν ήταν η ανάσταση
αλλά η γέννησή του,
μάλιστα
για να γίνει κατανοητό
σε όλους, προστέθηκε
στη συνέχεια
το θέμα της παρθενίας,
που δεν υπήρχε αρχικά
γιατί κανείς δεν έδινε σημασία σε αυτό.
Ήταν κι αυτό παράδειγμα
συναισθηματικής νοημοσύνης
που προστέθηκε
στην κλασική νοημοσύνη.