Δεν έδιναν σημασία στο θαύμα της γέννησης

ενώ ήταν το πιο θεμελιακό

διότι ήταν το δώρο του Θεού

χωρίς καμία ανθρώπινη παρέμβαση.

Διότι η ουσία δεν ήταν καν η πράξη του

αλλά ο ερχομός του

αφού αυτόν περίμεναν

ακόμα και χωρίς να ξέρουν

πώς θα ήταν.

Διότι ήταν επί της ουσίας

το μοναδικό γεγονός

που δεν δημιουργούσε πολλαπλή συνέχεια.

Αυτό που έκανε ήταν συνέπειά του.

Ήταν ιερό και λόγω

της ταύτισης της τελεολογίας με την οντολογία του.

Αν κάποιος έσβηνε μερικά θαύματα

θα παρέμενε η γέννηση.

Ενώ αν έσβηνες τον ερχομό

δεν θα ακολουθούσε τίποτα μετά.

Το δώρο του Θεού

της σκέψης της Ανθρωπότητας

ήταν η γέννηση,

μετά όλα τα άλλα ήταν το θέμα

του χρίσματος.