Η σκέψη ήταν πολλαπλή
αλλά πάντα είχε συνοχή.
Ήταν το ίδιο με τη συνεννόηση.
Σε μία συζήτηση υπήρχαν ταυτόχρονα
πολλά θέματα γιατί έτσι ήταν η ζωή
κι ειδικά η καστρική
που ήξερε από πολιορκίες.
Αλλά έκαναν επιμερισμούς
κι επί της ουσίας ζούσαν
την κοινωνική σχιζοφρένεια.
Ενώ αυτός ζούσε αποκλειστικά
στο πλαίσιο της Ανθρωπότητας.
Το κάστρο ήταν σαν διαστημόπλοιο.
Κι έπρεπε να συζητά για όλα τα θέματα.
Βέβαια αυτό δυσκόλευε
όσους σκεφτόντουσαν μόνο γραμμικά
γιατί δεν μπορούσαν να παρακολουθήσουν
αυτήν την πολλαπλότητα
λόγω έλλειψης ιδιομορφίας.
Τότε άλλαζε μέθοδο
αλλά όχι ύφος
για να γίνει πιο κατανοητός.
Πάντως χωρίς συνοχή
δεν υπήρχε συνεννόηση
κι αυτή ήταν η ουσία του θέματος.
Η πολλαπλότητα εκ φύσης
κάλυπτε πολλούς τομείς
αλλά ταυτόχρονα.
Όπως όταν έπαιζε σκάκι, go και shogi
ακόμα κι αν οι περισσότεροι
έβλεπαν μόνο ένα μέρος,
μόνο ένα έθνος
κι όχι την Ανθρωπότητα.