ότι πάντα λειτουργούσε

στο πλευρό της ιστορίας.

Διότι ήξερε ότι ήταν το ίχνος της Ανθρωπότητας

και δεν μπορούσε ν’ αφήσει τη βαρβαρότητα

να το σβήσει

χωρίς να αντισταθεί.

Όσοι έβλεπαν την εφημερίδα

ως ιστορικό εργαλείο

καταπατούσαν τα βιβλία

διότι μπέρδευαν την ιστορία

με την επικαιρότητα.

Ενώ αυτή ήταν μόνο

μία λεπτή εικόνα

χωρίς πάχος

λόγω έλλειψης βαθύτητας.

Με αυτόν τον τρόπο η ιστορία

προκαλούσε την έννοια του καθήκοντος.

Η βαρβαρότητα δεν είχε τίποτα να χάσει

διότι λειτουργούσε με το κενό

και θεωρούσε το παρελθόν

ως πολυτέλεια

που δεν ήταν απαραίτητη

για την κυριαρχία του χώρου.

Ενώ η χρονοστρατηγική

δεν ήθελε να χάσει την ιστορία

διότι ήταν η βάση του μέλλοντός της.

Ο αγώνας ήταν ασυμμετρικός

και γι’ αυτό για τη βαρβαρότητα

η ασύμμετρη απειλή

ήταν πάντα εύκολη

ακόμα κι όταν ήθελε να κατακτήσει μαζικά

τον κλειδωμένο της στόχο.

Αλλά η ιστορία δεν είχε πεθάνει.