Εκτός μικρόκοσμου
ήθελε να ζήσει η ψυχή
και γι’ αυτό αναζητούσε την ουσία
μέσω του μονοπατιού του φωτός.
Έτσι όταν ανακάλυπτε την πυγμή
ήξερε πώς να συνεχίσει
την πορεία της.
Και μετά ανακάλυπτε
το ουσιαστικό βιβλίο
που έγραφε για το μέλλον
χάρη στην προστασία του δέρματος
ακόμα κι αν δεν είχε αντιληφθεί
την ουσία του χρυσού
μέσω του δώρου
του ιερού.
Αλλά πώς να το δει
χωρίς τα φτερά της πίστης
και την αρμονίας ουσία;
Ήθελε βαθύτητα ο συμβολισμός
κι η μιζέρια δεν την άντεχε.
Δεν υπήρχε μικρή σκακιέρα.
Διότι δεν υπήρχε μικρός αγώνας,
όλα ήταν συνδεδεμένα.
Διότι οι ψυχές ανήκαν
στην Ανθρωπότητα
και κάθε φορά που έσωζε
μία ψυχή
ήταν ένα κομμάτι της Ανθρωπότητας.
Αλλά σε ποιον κατάλογο
θα μπορούσε να μπει
για να γίνει κατανοητό.
Ακόμα και πάνω σε χρυσό,
η ουσία θα ήταν κατανοητή
μόνο από τις σπάνιες ψυχές
που θα ήθελαν την ομορφιά
και θα άντεχαν την αλήθεια.
Αυτό έβλεπε
με όλο και πιο ξεκάθαρο τρόπο
χάρη στο έργο που προχωρούσε
για να υπερστηρίξει
τον αγώνα της Ανθρωπότητας.