82482 - Με το δεύτερο δέρμα
Ν. Λυγερός
Με το δεύτερο δέρμα
οι ψυχές ένιωθαν
ότι ήταν μέσα στο κάστρο.
Ήταν προετοιμασμένες
και ταυτόχρονα χαρούμενες
γιατί ήξεραν ότι άγγιζαν
κάθε σημείο του όντος
χάρη στο έργο
που το δημιουργούσε
με ασταμάτητο τρόπο.
Έτσι έβλεπαν εκ των έσω
και την ομορφιά του κάστρου
αφού έσταζε ουσία
για να παράγει
το ψυχικό κράμα
που ήταν απαραίτητο για τη συνέχεια
του αγώνα της Ανθρωπότητας
αφού έπρεπε να υπάρχει
η χαρά κι η μεταχαρά
για να ζήσουν οι υπερβάσεις
που ξεπερνούν κάθε όριο
λόγω ανάγκης
για την ουσίας αρμονία
που ερχόταν να τροφοδοτήσει
το μέτωπο του αγώνα
επειδή ήταν γεμάτη
Αγάπη Ανθρωπότητας
για να ξεπεράσει όλα τα εμπόδια,
όχι μόνο της κοινωνίας
αλλά και της βαρβαρότητας
που δεν ήξεραν από τέτοια
γιατί ποτέ δεν είχαν τολμήσει
να φανταστούν
αυτή τη χιλιόχρονη πραγματικότητα
που ήταν γι’ αυτούς
εξωφανταστική.
Έτσι άρχισε η αντεπίθεση
που κανείς δεν μπορούσε
να σταματήσει
από τη στιγμή
που είχε πάρει την απόφαση
να νικήσει.