Πολλοί προσπαθούν να μας πείσουν ότι δεν έγινε αρκετά μεγάλη συζήτηση περί δημοψηφίσματος στην Αυστραλία αλλά μάταια. Πρώτον υπάρχει τεράστιος χρόνος έως τη διεξαγωγή του σε μερικούς μήνες. Δεύτερον οι συζητήσεις έχουν γίνει ήδη και μάλιστα εδώ και χρόνια ακόμα και μεταξύ των μεγάλων κομμάτων. Τρίτον το θέμα δεν είναι η αναγνώριση αφού είναι κοινά αποδεκτή. Τέταρτον δεν υπάρχει σχέση με τα διεθνή θέματα ούτε με τα στρατιωτικά. Κατά συνέπεια καταλαβαίνουμε ότι η διαμάχη είναι καθαρά κομματική. Το ένα κόμμα θέλει ν’ αναδειχθεί ως το μόνο που σκέφτηκε να πάρει την απόφαση. Το άλλο κόμμα ξέρει ότι ήταν το πρώτο που το σκέφτηκε αλλά επειδή τώρα η πρόταση τροποποίησης του Συντάγματος της Αυστραλίας έγινε με επίσημο τρόπο από το άλλο, δεν θέλει να το υποστηρίξει άμεσα. Η ουσία όμως είναι διαφορετική και θεμελιακή για την ιστορία της Αυστραλίας. Το δημοψήφισμα έχει μια ανθρώπινη διάσταση αλλά βέβαια και πανανθρώπινη. Έτσι θα πρέπει να συγκεντρωθούμε πάνω σε αυτό το σημείο και βέβαια να μην επηρεαζόμαστε από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης που προσπαθούν κι αυτά να αναδείξουν μια κομματική διάσταση για να εκμεταλλευτούν το θέμα για όφελός τους. Το δημοψήφισμα δεν είναι μια εξιλέωση για όλα όσα είχαν γίνει στο παρελθόν αλλά ανθρώπινη αξιοπρέπεια για όλα όσα θα γίνουν στο μέλλον για όλη την Αυστραλία.