Δεν κρυβόταν το στίγμα του φωτός
και δεν άλλαζαν απολύτως τίποτα
οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι
όσο και να ήθελαν να το φυλακίσουν.
Η ουσία δεν ήταν μείγμα μπογιάς.
Λειτουργούσε αυτούσια
για να υπάρχει το στίγμα του φωτός
αυτούσιο.
Κι αν χρειαζόταν, ακόμα και πάνω σε χρυσό
για να υπενθυμίσει τα τρία δώρα.
​Η αξία του ήταν πολύτιμη
διότι αποτελούσε υπέρβαση.
Το δώρο είχε αντίδωρο.
Διότι ήταν το πρώτο πρόσφορο
και το πιο ουσιαστικό
πέρα από κάθε ισορροπία
για να επιτρέψει την αρμονία
του κράματος της ψυχής
που ήθελε μόνο την τελειότητα
χωρίς ενδοιασμούς κι επιφυλάξεις
γιατί είναι μεταμόρφωση.
Κανείς δεν γίνεται πιστός
επειδή υπάρχει συμφέρον,
είναι μόνο θέμα ανάγκης.