Δεν ήθελαν όλοι όσοι ήξεραν
να τον ακολουθούν άνθρωποι,
δεν ήθελαν να έχει επιρροή πάνω τους
γιατί είχαν μέσα αυτόν τον φθόνο
που χαρακτήριζε τους δογματικούς.
Δεν αποδέχονταν την ύπαρξη γυναικών
λες κι ήταν απλώς ένας κατάλογος.
Στην ουσία δεν ήθελαν να τις αγγίξει η πίστη.
Ήταν μόνο της θρησκείας
και τις ήθελαν μακριά
ακόμα κι αν έλεγαν παντού
ότι υπήρχε ισότητα.
Όμως απέφευγαν την επαφή με το φως.
Ενώ δεν είχε νόημα μια πίστη
που θα τις καταπατούσε.
Έτσι οι απαγορευμένες ψυχές
δικαιώθηκαν μαζί του
ακόμα κι αν ήταν αιτία πολέμου
για τους δογματικούς
που ακολουθούσαν πάντα το ίδιο σχήμα
των Γραμματέων και των Φαρισαίων
διότι ήταν το πιο εύκολο
να τις αποκλείσουν
με κάθε άβατο.