Είχε επιλέξει από την αρχή αυτήν τη θέση.
Κανείς δεν την είχε αναγκάσει.
Αλλά εκεί ένιωθε καλύτερα.
Άλλοι δεν της έδιναν σημασία.
Δεν είχαν συνηθίσει να βλέπουν κάτι το ανάλογο.
Εκείνη όμως τον άκουγε με όλη της την καρδιά.
Δεν προσπαθούσε να πει ότι ήξερε κάτι
απλώς έπινε κάθε λέξη του
γιατί είχε αναγνωρίσει την ουσία.
Η αγάπη της ήταν πηγαία.
Κι αν καθόταν εκεί, ήταν επειδή θεωρούσε
ότι αυτό ήταν το πρέπον.
Δεν μπορούσε να είναι πιο κοντά του.
Τον προστάτευε με κάθε τρόπο
και δεν έδινε καμιά σημασία
σε όλα όσα θα έλεγαν εναντίον της
οι δογματικοί.
Ήξερε τον ρόλο της και θα ήταν στο πλευρό του
ακόμα και μετά το τέλος.
Διότι είχε αφιερωθεί σε αυτόν χωρίς όριο.
Δεν υπήρχαν ενδοιασμοί στην καρδιά της.
Ήταν γεμάτη με την ουσία του
και δεν άφηνε ούτε σταγόνα φωτός
να πέσει.