Ποτέ δεν προσπάθησε να κάνει κάποιο θαύμα.
Όλη η ζωή του ήταν μία ακολουθία πράξεων.
Όμως η γέννησή του ήταν θαύμα.
Και αυτό ήταν μεταδοτικό.
Και τίποτα δεν μπορούσε να το σταματήσει.
Δεν γινόταν χρυσός αυτό που άγγιζε
αλλά με το άγγιγμα γινόταν θαύμα.
Έτσι από τις πράξεις
που ήταν μη αναστρέψιμες
γίνονταν θαύματα.
Αυτό έβλεπαν οι άλλοι
που το είχαν ανάγκη
ενώ οι δικοί του έβλεπαν
μόνο τις πράξεις που αποτελούσαν το έργο.
Και γι’ αυτόν τον λόγο νόμιζαν
ότι είχαν και άποψη.
Ήταν ικανοί να αξιολογήσουν ακόμα και αυτά.
Ακόμα κι αν δεν ήξεραν τίποτα για την αξιολογία.
Είχαν την εντύπωση ότι μπορούσαν
επειδή ήταν δίπλα του
χωρίς να συνειδητοποιούν
ότι δεν ήταν πάντα μαζί.
Κι όταν δεν ήταν
αντιλαμβάνονταν ξαφνικά τη διαφορά.