Κάθε εποχή είχε τους δικούς της αποκλεισμούς
αλλά δεν είχε κανέναν.
Όλοι είχαν πρόσβαση στο έργο της Ανθρωπότητας
κι όσοι πίστευαν ότι είχαν περισσότερα δικαιώματα
από τους άλλους
δεν υπήρχε καμιά διαφορά
διότι κάθε ζωή άξιζε
να έχει προστατευμένη ψυχή
κι αυτός ήταν ο ρόλος του.
Πάντα ανοιχτός στον καθένα
ακόμα και στους εχθρούς του
αλλά τότε υπήρχε βέβαια
και το ιερό σπαθί.
Ο καθένας το έπαιρνε με τον δικό του τρόπο
αλλά δεν υπήρχε εξαίρεση
κι όσοι προσπαθούσαν να τον περιορίσουν
με κάποιον τρόπο
δεν άντεχαν την απάντηση
που έπαιρναν.
Διότι τότε υπήρχε μια οριστική διακλάδωση
διότι είχαν προσπαθήσει να εκφυλίσουν
το φως και την ουσία του.
Τότε ζούσαν την αλλαγή κύκλου.