Σιγά σιγά μάθαιναν οι δικοί του
την απίστευτη χαρά
που προκαλούσε η αστείρευτη πηγή
διότι ζούσαν μαζί αυτές τις πράξεις
που άλλοι ονόμαζαν θαύματα.
Ενώ πριν δεν μπορούσαν να φανταστούν
όχι μόνο την υλοποίησή τους
αλλά και την ιδέα τους.
Ενώ μαζί του μπορούσαν
με την πιο απλή άνεση
να ζητήσουν ό,τι ήθελαν και να γίνει
από τη στιγμή που ήταν το πρέπον.
Έτσι μπορούσαν να βοηθήσουν ανθρώπους
γιατί πάντα είχαν την υπερστήριξή του
όταν το θέμα αφορούσε ψυχές.
Δίπλα του ζούσαν
σε μια άλλη ζωή
που ήταν αυτή που έπλαθε.
Κι αυτό που ζούσαν, ενώ τους φαινόταν
τόσο φυσιολογικό, ήταν απίστευτο για τους άλλους.
Έτσι μοίραζαν το απίστευτο
με τον πολλαπλασιασμό της χαράς
μέσω της αλήθειας
που άγγιζε βαθιά τις ψυχές.