Όλα τα δικά του, δικά τους.

Αυτή ήταν η τεράστια προσφορά.

Μετρούσαν συνεχώς τι είχαν

ενώ τον είχαν.

Αλλά αυτό δεν τους έφτανε γιατί δεν το καταλάβαιναν

λόγω της έλλειψης βαθύτητας.

Δεν κρατούσε τίποτα δικό του

και τα έδινε όλα

ενώ κρατούσαν τα πάντα.

Αλλά και πάλι δεν το έβλεπαν.

Του έδιναν χρυσό και τον έκανε κοσμήματα

για τη ζωή τους.

Του έδιναν δέντρα και τα έκανε κείμενα

για την ψυχή τους.

Του έδιναν χαρά με τη ζωή και την ψυχή τους

και τους έσωζε.

Όλα αυτά ήταν τα δώρα τους,

έλεγαν

και δεν έβλεπαν ποτέ το αντίδωρο.

Τους έδινε το σώμα του και το αίμα του

κι έβλεπαν μόνο τη μεταλαβιά.

Ήταν το φως του κόσμου

και δεν συνειδητοποιούσαν

ότι ζούσαν στον κόσμο του φωτός.