Με κάθε τρόπο έλεγε στην Ανθρωπότητα
ότι την αγαπούσε.
Κι αν μερικοί έβλεπαν μόνο το ερωτικό,
άλλοι θαύμαζαν το ιπποτικό
κι άλλοι πίστευαν στο ιερό.
Όμως όλα ήταν το ίδιο μέσα του
διότι ανήκαν στην αρμονία
και δεν έδινε ποτέ σημασία
στις ισορροπίες που κρατούσαν στις κοινωνίες.
Δεν είχε χρόνο να σπαταλήσει.
Δεν υπήρχε τίποτα το υποχρεωτικό,
τον ακολουθούσαν μόνο όσοι τον πίστευαν
δηλαδή όσοι άντεχαν να τον πιστέψουν
με άλλα λόγια όσοι άκουγαν
τις ψυχές τους
και δεν σταματούσαν στο επίπεδο των σωμάτων
λόγω των προβολών τους
που ποτέ δεν είχαν σχέση
με την ψυχική εικόνα.
Αυτοί ήταν οι πιστοί
και δεν περίμενε τίποτα
από τους άλλους.
Ήταν φτιαγμένος για να δίνει
την ουσία της ζωής.