Οι δικοί του μόνο ήξεραν τι είχε γίνει

και τι είχε κάνει.

Κι όμως ήταν τόσο απίστευτο που έπρεπε

να το αφομοιώσουν κι αυτοί.

Επειδή αυτή η διαδικασία αργούσε

το φως του τους ενίσχυσε

για να μπορέσουν να είναι πειστικοί

με την ιστορία.

Διότι ακόμα κι αν υπήρχε

ήταν δύσκολο να την πιστέψει

κάποιος που δεν τον ήξερε.

Κι ο λόγος ήταν απλός.

Το μοντέλο που είχε ήταν μόνο εκείνο του εαυτού του

κι αυτός δεν μπορούσε να το κάνει

έτσι η επέκταση της σκέψης του

δεν έφτανε στο επίπεδο του θαύματος.

Εκεί φαινόταν η αναγκαιότητα της Διδασκαλίας

αφού μόνο αυτή ήταν ικανή

να δημιουργήσει βιώματα που δεν είχαν ζήσει.

Με άλλα λόγια κι η Διδασκαλία

είχε μέσα της στοιχεία του θαύματος.

Άλλωστε κι αυτή ήταν θαυματουργή

όταν κατάφερνε να μεταδώσει

το αδιανόητο στους ανθρώπους.