Έπρεπε ν’ ανοίξει ο κόσμος
για να χωρέσει το φως
όσο ισχυρό κι αν ήταν το σκοτάδι.
Διότι ήταν ο μόνος τρόπος να γίνει η απελευθέρωση.
Το μονοπάτι του φωτός
είχε βγει από τον κλειστό ναό.
Δεν ήταν φτιαγμένο για να μείνει
στα κατεχόμενα
και για ν’ απελευθερωθούν αυτά,
χρειαζόταν μετά τη θυσία
να επανέλθει για να δουν όλοι τη συνέχεια
και μετά το τέλος.
Διότι ήταν κατεχόμενα χρόνια
κι όχι μόνο κατεχόμενα εδάφη.
Έτσι η χρονική απελευθέρωση
ήταν το θέλημά του.
Είχε έρθει ο Χρόνος της ελευθερίας
και τίποτα δεν μπορούσε
να τον σταματήσει.
Διότι με το φως του Χρόνου
η απελευθέρωση ήταν ασταμάτητη
λόγω ανάγκης για την Ανθρωπότητα.
Κι η καινοτομία αγκάλιαζε τους ανθρώπους
για να έχουν τα φτερά της πίστης.