Είχε καταφέρει να μεταμορφώσει

μια νεκρή θάλασσα σε ωκεανό πίστης

και ν’ αφήσει πίσω όλα τα δόγματα

χωρίς να ξεχάσει κανέναν άνθρωπο

διότι από την αρχή ήταν της Ψυχότητας

και κάθε ψυχή άξιζε να σωθεί

ακόμα κι αν δεν μπορούσε ν’ ακολουθήσει κάποιον

που περπατούσε ακόμα και πάνω στη θάλασσα

όταν υπήρχε μια θεμελιακή ανάγκη.

Και τώρα που ήταν στα ανοιχτά

κι έβλεπαν τον ωκεανό της πίστης

πώς να μην αντιληφθούν το φως του κόσμου

που έσταζε παντού

σαν να είχε γίνει δεύτερος κατακλυσμός

για να σωθεί η Ανθρωπότητα

και να ζήσει την αναγκαία κάθαρση

από όλα όσα είχε περάσει

επειδή οι πιστοί ήταν ακόμα πιο σπάνιοι.

Διότι δεν επαρκούσε να μιλάς,

με τις πράξεις σου φαινόταν

ακριβώς ακόμα κι αυτό που δεν έλεγες.

Έτσι κάθε σκιά πνίγηκε

μέσα στο φως του κόσμου

λόγω ανάγκης ελευθερίας.