83567 - Επαφή τρίτου τύπου
Ν. Λυγερός
Μαρία: Έτσι ήταν την πρώτη φορά;
Παντελής: Για ποιο πράγμα μιλάς;
Μαρία: Για την ανάσταση…
Παντελής: Μήπως με μπέρδεψες με τον Λάζαρο;
Μαρία: Αστειεύεσαι, εσύ δεν παίζεις ακορντεόν…
Παντελής: Αυτό είναι το μόνο σίγουρο.
Μαρία: Λοιπόν;
Παντελής: Τι θες να σου πω;
Μαρία: Σκάζεις γάιδαρο…
Παντελής: Αν ήξερα τι θέλεις, θα ήταν πιο απλό.
Μαρία: Τι σου είπε; Ξύπνα;
Παντελής: Όχι… Ακολούθα με.
Μαρία: Και τι έκανες;
Παντελής: Φοβήθηκα τον εαυτό μου.
Μαρία: Φοβήθηκες να ζήσεις;
Παντελής: Δεν ήθελα να τον προδώσω.
Μαρία: Τον πρόδωσες;
Παντελής: Όχι βέβαια.
Μαρία: Ε, τότε;
Παντελής: Ακολούθησα τη συμβουλή του.
Μαρία: Ωραία!
Παντελής: Τι έγινε;
Μαρία: Ξύπνησα!
Παντελής: Το βράδυ;
Μαρία: Δεν το επέλεξα…
Παντελής: Και τώρα;
Μαρία: Αναζητώ ανθρώπους…
Παντελής: Κάνεις σαν τον Διογένη…
Μαρία: Σου μιλώ σοβαρά.
Παντελής: Είμαι άνθρωπος!
Μαρία: Το ήξερα από την αρχή!
Παντελής: Μα πώς;
Μαρία: Πάνω σ’ ένα ντιβάνι.
Παντελής: Θα μας τρελάνεις.
Μαρία: Μπορεί να ήταν σε μία καρέκλα.
Παντελής: Πρέπει να ήταν του Ιονέσκο.
Μαρία: Δεν είμαι φαλακρή…
Παντελής: Τραγουδάς όμως…
Μαρία: Πώς το ξέρεις;
Παντελής: Εσύ δεν το είπες;
Μαρία: Αλλά δεν με άκουσες.
Παντελής: Έχεις δίκιο. Θα τραγουδούσες για μένα;
Μαρία: Δεν ξέρω. Πρέπει να ρωτήσω…
Παντελής: Ποιον;
Μαρία: Τον Λάζαρο βέβαια.
Παντελής: Σωστά, πώς δεν το σκέφτηκα.
Μαρία: Δεν έχουμε συμβόλαιο βέβαια.
Παντελής: Έχεις δίκιο πάντως.
Μαρία: Για ποιο πράγμα;
Παντελής: Ξύπνησες.