Φαντάσου ότι γράφεις όλα όσα λες χωρίς ποτέ να αφαιρέσεις τίποτα, τι θα ήθελες να μείνει; Δεν θα σκεφτόσουν από πριν; Ο Erdős μιλούσε για το βιβλίο της Φύσης κι αναρωτιόταν πάντα ποια μαθηματικά θεωρήματα θα έμεναν σε αυτό. Έτσι δεν βιαζόταν να βρει μία λύση διότι ήθελε να είναι κομψή. Το ίδιο κάνουν και οι ψυχές για το βιβλίο τους. Δεν βιάζονται να γεμίσουν όλες τις σελίδες αφού δεν έχει νόημα επειδή δεν υπάρχει τέλος. Θέλουν όμως κάθε σελίδα του βιβλίου τους να αξίζει. Τώρα φαντάσου να περνά μία ολόκληρη ζωή ή μία σχέση και να μην γράφουν τίποτα οι ψυχές πάνω στο βιβλίο τους. Διότι δεν θα έχει ούτε καν το επίπεδο ενός τετραδίου σημειώσεων διότι αυτό είναι ήδη μία προσφορά στο έργο. Και τώρα σκέψου ότι στο τέλος της ζωής σου ή της σχέσης σου θα έχεις το δικαίωμα να το σελιδομετρήσεις. Σκέψου πόσα ψηφία θα χρειαζόσουν για να το κάνεις. Μόνο τότε θα αρχίσεις να σκέφτεσαι τι κάνεις σε κάθε βήμα της ζωής σου αλλιώς θα είναι πατημασιές πάνω στην άμμο που θα σβήνει η θάλασσα.