Πριν τον συναντήσουν
μιλούσαν για ανθρώπους
και ποτέ για ψυχές.
Δεν ήξεραν ότι αυτές ήταν
οι μονάδες του Χρόνου.
Γιατί ποτέ κανείς δεν τους είχε πει
αυτή την φωτεινή αλήθεια.
Έτσι είχαν όλοι την εντύπωση
ότι ο άνθρωπος ήταν η βάση
και χαίρονταν ήδη που ήταν διαφορετικοί
από την κοινωνία
που μιλούσε μόνο για άτομα.
Δεν ήξεραν ότι αυτό δεν επαρκούσε.
Μόνο όταν τον άκουσαν
για την αγάπη της Ανθρωπότητας
άρχισαν να έχουν υποψίες
για τα πιστεύω τους
που τελικά ήταν μόνο
ένα θρησκευτικό συνοθύλευμα
χωρίς βαθύτητα.
Όμως με το φως του κόσμου
και την ψυχική ασπίδα
όλα ήταν διαφορετικά.
Ήταν σαν να άκουγαν για πρώτη φορά
τις ψυχές να μιλούν.