Δεν είχε καταλάβει όλα τα νοητικά σχήματα

ενώ τα μελετούσε με την πηγαία αγάπη της

έτσι αποτέλεσε μία αποκάλυψη

διότι δεν ήταν προετοιμασμένη

παρόλο που έλεγε

ότι ήταν έτοιμη για όλα.

Αλλά πόσα πια.

Αυτό ήταν το ερώτημα που δεν έκανε.

Απλώς τον κοίταζε

και τώρα επιτέλους

τον έβλεπε.

Τελικά είχε δίκιο

όταν έλεγε για την τελειότητα

ακόμα κι αν δεν ήξερε τότε

τι έλεγε.

Χάρηκε όμως

διότι ήταν απλή

κι ήξερε τώρα πως είχε δίκιο.

Δεν τον είχε αδικήσει

ακόμα κι αν οι άλλοι

τη θεωρούσαν υπερβολική.

Δεν ήταν όμως

κι αυτό ήταν το πρώτο απίστευτο.

Διότι μετά ήρθε κι άλλο.