Είχε καταλάβει από την αρχή
ότι τόσο φως δεν ήταν μόνο
για έναν άνθρωπο.
Άλλωστε ποτέ δεν είχε ζητήσει
κάποια αποκλειστικότητα
ακόμα κι αν λειτουργούσε
σαν αποκλειστική
όταν τον έβλεπε πληγωμένο.
Την είχε μάθει
και μόλις στράβωνε το βλέμμα της
ήξερε ότι είχε δει κάποια πληγή.
Αναρωτήθηκε
πώς είχε αντέξει
να τον δει έτσι
όπως τον είχαν καταντήσει
αλλά μετά σκέφτηκε
πώς στάθηκε
και κάτω από τον σταυρό.
Δεν έφυγε ούτε στιγμή,
ακόμα κι όταν όλα είχαν τελειώσει,
αυτή γέμισε το τελευταίο του βλέμμα
πριν κλείσει τα μάτια του.
Ήταν το άγγιγμά της.
Κι ήξερε ότι θα περιποιόταν
κάθε πληγή του
για να επιστρέψει φωτεινός.