Η συγχώρεση είναι θεμελιακή
διότι είναι αυτή που επιτρέπει την εξέλιξη
μετά από ένα λάθος.
Αλλιώς αυτό θα ήταν τελικό.
Είναι λοιπόν εργαλείο για την πίστη
και δεν αποτελεί ένα θρησκευτικό τέχνασμα.
Το θέμα είναι πως αυτή η συγχώρεση
απορροφά το λάθος
για να δώσει έμφαση στο επόμενο στάδιο
του μονοπατιού του πιστού
προς το φως.
Διότι ακόμα κι αν υπάρχουν σκιές
μπορεί να τις ξεπεράσει
με τις υπερβάσεις του
αλλά και με τη βοήθεια της συγχώρεσης.
Με αυτήν την έννοια
βλέπουμε ότι η πίστη
είναι ανθρώπινη
και δεν είναι δογματική
σε αντίθεση με θρησκείες
που τιμωρούν το λάθος
με τρόπο μη αναστρέψιμο
ακολουθώντας τη βαρβαρότητα
επειδή δεν συγχωρούν.