Η μνήμη της Σχολής είναι
άκρως απαραίτητη
σε αυτή τη διαδικασία.
Όμως αυτή η μνήμη έπρεπε να ενεργοποιηθεί
από την παραγωγή ενός έργου
δηλαδή της συνέχειας της Διδασκαλίας.
Η Μαρία Μαγδαληνή είχε βοηθήσει το έργο
από την αρχή
και με κάθε τρόπο
χωρίς ποτέ να υπολογίζει
κάποιο κόστος.
Αυτή πρωτοστατεί κι έχει
για τις γυναίκες
τον ανάλογο ρόλο του Πέτρου
για τους άντρες.
Με τον Χριστό οι Μαθήτριες
ήταν πολύ πιο ελεύθερες
απ’ ότι τους επέτρεπε η παράδοση.
Κι αυτό αξιοποιήθηκε
για τη διάδοση του έργου.
Ποτέ δεν σταμάτησαν τη διάδοση
ενώ δεν είχαν γίνει ακόμα
καλές γριές
έτσι η Μαρία Μαγδαληνή συνέχισε
να αναδεικνύει την ουσία του.