Ο ιερός ναός είναι πάντα ανοιχτός
σε κάθε άνθρωπο που έχει ανάγκη
και δεν υπάρχει περιορισμός
διότι υπάρχει πίστη.
Το πρόβλημα είναι
όταν δεν υπάρχει πίστη
αλλά μόνο θρησκεία.
Τότε το ιερό γίνεται απαγορευτικό.
Δεν βασίζεται στο σεβασμό
αλλά μόνο στο φόβο.
Έτσι μετατρέπει την πρόσβαση
σε άβατο
όχι για να προστατευτεί
αλλά για να αποκλείσει.
Δεν επιτρέπει δογματικά
και δεν υπολογίζει τα θέλω.
Θεωρεί ότι η απαγόρευση
είναι το πιο βολικό εργαλείο
αλλά χωρίς εξηγήσεις
μετατρέπεται σε βάρβαρη πράξη.
Όταν όμως υπάρχει υπέρβαση
εκ μέρους του λαού
για να είναι προσβάσιμα
τα μοναστήρια
τότε το άβατον καταργείται.