Ο παλμός του οργάνου
ήταν θεμελιακός
και το ένιωθαν όλο και περισσότερο
γιατί έβλεπαν τις δυνατότητες
που είχαν οι δακτυλισμοί
για να αναδείξουν
ακόμα και τη βαθύτητα του έργου.
Διότι οι θέσεις τους
μόνο ουδέτερες δεν ήταν
αφού ήθελαν ν΄ αγγίξουν το σημείο.
Ήθελαν να γίνει το θαύμα
με αυτόν τον τρόπο
και να ζήσει για να ενισχύσει
θεμελιακά την πίστη.
Έτσι ο παλμός
ήταν σημαντικός και για το tempo
διότι ήθελαν να μην υπάρχει μόνο
ο αναμενόμενος συντονισμός
αλλά κι η αρμονία
για να ζήσει μαζί της
η τελειότητα του γεγονότος
και ν’ αφήσει το πολύτιμο ίχνος
που τις γέμιζε χαρά
με το άκουσμά του.