Η ορχήστρα των ψυχών δεν είναι απλώς
το ανάλογο ενός εκκλησιαστικού οργάνου
όπου όλη η δομή βρίσκεται μόνο
σε έναν χώρο σε ένα αντικείμενο.
Πρόκειται για ένα δίκτυο
που δεν είναι τοπικό
ούτε πολυτοπικό
αλλά ολικό
κι αναγκαστικά πιο βαθύ
για ν’ αντέξει την απαραίτητη αγάπη
για την αρμονία
που δεν είναι απλώς ένας συντονισμός.
Δεν είναι μία παράλληλη μηχανή
της οποίας όλοι οι πυρήνες
πρέπει να κάνουν ακριβώς
τους ίδιους υπολογισμούς.
Και η ψυχή έχει τον δικό της ρόλο
και τη δική της θέση
μέσα στην ορχήστρα
όπως γίνεται και με τα όργανα.
Έτσι ο κόσμος της είναι
πολύ πιο εμπλουτισμένος
από τους κανόνες
για να ανταπεξέλθει
στην ουσία της πραγματικότητας.