Δεν είχαν πρόβλημα οι ψυχές
τι γίνεται μετά την αφύπνιση
και την απελευθέρωσή τους.
Έτσι δεν μπορούσαν να συνειδητοποιήσουν
την ομορφιά του πρωινού
όπου όλα τα θέλω τους
ήταν ήδη έτοιμα
από τη νύχτα
διότι είχε νιώσει αυτήν την ανάγκη
που συνέχιζε και το πρωί
για να αξιοποιήσουν κάθε στιγμή
και να γίνει γεγονός
σαν να είχαν βρει
νέο αρχειακό υλικό
στην Εθνική Βιβλιοθήκη
ή στην Ακαδημία Επιστημών
που να περιγράφει
κάθε προσφορά της ουσίας
για να έχουν πρόσβαση
και στην τελευταία σταγόνα
του πολύτιμου έργου
που τις χαροποιούσε
σε βαθμό που άνοιγαν
κάθε σκέψη τους
για ν’ αγκαλιάσουν τον κόσμο του φωτός.