Όταν εμπέδωσαν το γεγονός
ότι ο Χρόνος ήταν μαζί τους
συνειδητοποίησαν πόσο σημαντική ήταν
η απόλαυση
χωρίς βιασύνη με άνεση
για ν’ ακουστούν όλες οι νότες
με την πρέπουσα διάρκεια
για ν’ ακουστεί το έργο κι η αξία του
αλλά και για να το νιώσουν βιωματικά
όσο πιο βαθιά γινόταν
διότι ήταν μια ανέλιξη
για τον βαθμό τελειότητας
αφού ήταν επέκταση της αρμονίας
πέρα από οποιαδήποτε ισορροπία
για να λειτουργήσει πολυκυκλικά
και δημιουργικά η βαθύτητα.
Διότι αυτό που ζητούσαν
το είχαν πάντα
κι ήταν ο τρόπος τους να συμμετέχουν
έμπρακτα και χειροπιαστά
στην ιστορία του έργου.