Θα μπορούσαν να είναι μόνο ιδέες
για τις οποίες μιλούσε στις ψυχές,
σαν να ήταν ακατανόητα ανέκδοτα,
αλλά είχαν έναν σκοπό βαθύτερο
και λειτουργούσαν με ανάλογο τρόπο
από τα κοάν.
Μέσω της θεωρίας της έμμεσης τάξης
η πραγματικότητα δεν ήταν πια απλή.
Είχε κι ένα βαθύτερο νόημα.
Δεν ήταν μόνο το θέμα των κρυφών μεταβλητών
ούτε της έμμεσης τάξης ή του πέπλου
της πραγματικότητας.
Η τοπικότητα σίγουρα δεν είχε πια νόημα,
αλλά κατά πόσο άλλαζε
την ερμηνεία της πραγματικότητας,
αυτό ήταν το πρόβλημα.
Η συμβολή της κβαντομηχανικής
στο πρόβλημα το δύσκολο της συνείδησης
ήταν ακόμα θέμα έρευνας.
Αυτό ήξεραν με όσα τους είχε πει.