Με το θέατρο μπορούσαν ν’ ακούσουν
περισσότερες αλήθειες
σε βαθμό που αναρωτήθηκαν
αν ο πραγματικός στόχος της θεατρικής παράστασης
δεν ήταν οι άνθρωποι τελικά αλλά οι ψυχές.
Αυτό ζούσαν και με τη μουσική.
Το θέατρο ήταν το οπτικό,
η μουσική το ηχητικό
και τα δύο μαζί έπλαθαν ακόμα και όπερα.
Όσο πιο πολλά ήταν τα μουσικά όργανα
με τα οποία ερμήνευε κομμάτια
της ιστορίας της μουσικής
τόσο πιο καλά έβλεπαν τι έκανε
με τους ανθρώπους στο θέατρο.
Με τη μουσική τους άγγιζε ψυχικά,
με το θέατρο ανθρώπινα.
Έτσι είδαν κι άκουσαν πως συνδυάζονται
αυτές οι τέχνες
όταν υπηρετούσες την Ανθρωπότητα.