Λάζαρος: Ζεσταθήκατε;

Μαρία: Αν ζεστάθηκα λέει… Σκάζω…

Λάζαρος: Μήπως θέλετε να σας παίξω κάτι άλλο;

Μαρία: Όχι, αρκετά παίξατε με το όργανό σας… Σειρά μου…

Λάζαρος: Βεβαίως … Τι σκεφτήκατε;

Μαρία: Τον Μεσσία βέβαια… Τι άλλο…

Λάζαρος: Σωστά τι άλλο… Ο Händel είναι ο κατάλληλος …

Μαρία: Γιατί το λέτε αυτό:

Λάζαρος: Σκεφτόμουνα τα πόδια σας…

Μαρία: Μαντέψατε την άρια που θέλω…

Λάζαρος: Σας παρακαλώ, επιμένω.

Μαρία: Σωστά, εσείς το θέλετε… Βλέπετε όταν κάνεις τόσα χατήρια στο κοινό…

Λάζαρος: Ποιο κοινό; Είμαστε μόνοι…

Μαρία: Μην μου λέτε τέτοια! Δεν μπορώ χωρίς κοινό!

Λάζαρος: Θα είμαι το κοινό σας!

Μαρία: Μ’ ανακουφίσατε!

Λάζαρος: Αλλά θα φτάσω;

Μαρία: Από μένα εξαρτάται;

Λάζαρος: Κάτι θα βρω για να σας χειροκροτώ.

Μαρία: Ναι, αλλά δεν αρχίσατε…

Ο άντρας χειροκροτά και αυτή τραγουδά.

Ο άντρας χειροκροτά σαν να ήταν πολλοί εκεί…

Μαρία: Δεν περίμενα τέτοια ανταπόκριση…

Λάζαρος: Τραγουδήσατε πολύ όμορφα…

Μαρία: Ήταν απλώς ένα ζέσταμα…

Λάζαρος: Άρα μπορούμε ν’ αρχίσουμε την πρόβα…

Μαρία: Μα αρχίσαμε ήδη…

Λάζαρος: Δεν μου δώσατε καν την παρτιτούρα…

Μαρία: Μα είναι για πιάνο!

Λάζαρος: Κάτι θα κάνω…

Μαρία: Μα θα είναι μια καινοτομία!

Λάζαρος: Γιατί;

Μαρία: Διότι κανείς δεν έχει κάνει αυτό το ντουέτο…

Φωνή και π…. Εννοώ φωνή και ακορντεόν.

Λάζαρος: Ας το κάνουμε εμείς λοιπόν.

Μαρία: Θα το κάνουμε;

Λάζαρος: Βέβαια.

Του δίνει επιτέλους την παρτιτούρα…

Είμαι έτοιμη!

Αυτός βάζει ακόμα την παρτιτούρα στο αναλόγιο…

Περιμένω!

Τον κοιτάζει που είναι έτοιμος επιτέλους.

Πάμε!

Ο άντρας παίζει την εισαγωγή.