Η ομορφιά της δημιουργίας έχει κάτι παραπάνω από την ομορφιά. Η ομορφιά  μπορεί να είναι στατική, να είναι φυσική και δεν  είναι απαραίτητα ανθρώπινη. Η δημιουργία, όταν εμπλέκεται μέσα το πλαίσιο της ομορφιάς, και έχουμε την έκφραση ομορφιά δημιουργίας σημαίνει ότι έχουμε ένα ανθρώπινο στοιχείο που έχει παράγει ένα Έργο που δημιουργεί ένα πριν και ένα μετά. Αυτή η ομορφιά της δημιουργίας δεν φαίνεται αμέσως, γιατί μπορεί να χρειαστεί μία υπέρβαση. Αυτό όμως που έχει σημασία είναι ότι αφήνει ένα ίχνος και αυτό το ίχνος παράγει μία ουρά, μέσα στην οποία θα ζήσουν οι επόμενοι.  Όταν το βλέπουμε με αυτόν τον τρόπο καταλαβαίνουμε ότι η ομορφιά δημιουργίας είναι ουσιαστικά μια συνάρτηση βήματος.  Από κει και πέρα τα πράγματα είναι διαφορετικά χάρη σ’ αυτήν.