Έχει ενδιαφέρον να εξετάσουμε τη διαφορά που υπάρχει μεταξύ του γνήσιου και της μοναδικότητας. Το γνήσιο δεν είναι απαραίτητα μοναδικό και ουσιαστικά το μοναδικό δεν είναι απαραίτητα γνήσιο. Τι εννοώ λοιπόν μ’ αυτό. Για μένα το μοναδικό εμφανίζεται πιο πολύ προς την πλευρά του καλλιτέχνη, το γνήσιο προς την πλευρά του τεχνίτη. Και οι δύο μαζί μπορούν να λειτουργήσουν συμπληρωματικά έτσι ώστε να υπάρχει το μοναδικό που θα γίνει γνήσιο ουσιαστικά και να υπάρχει το γνήσιο που πολλαπλασιάζει το μοναδικό, ως ένα μέτρο για να διατηρήσει την ιδέα του σχήματος και να διατηρήσει την οντότητα, έτσι ώστε να τη διασώσει και να τη διαδώσει. Με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να πούμε ότι τα δύο στοιχεία αυτά προσφέρουν ένα έργο στην Ανθρωπότητα.