Είναι καλό που επιτέλους ακούμε διάφορους διαλόγους περί θαλασσίων ζωνών. Αυτό που έχει σημασία είναι να ξέρουμε ακριβώς τι είναι η υφαλοκρηπίδα, ακριβώς τι είναι η ΑΟΖ, τι είναι η αιγιαλίτιδα ζώνη. Το θέμα είναι ότι αυτά που ακούμε είναι συχνά και γενικόλογα, δηλαδή εκτός από  αυτά που ακούμε που προέρχονται απλώς από την ανάγνωση του Δικαίου της Θάλασσας και των Ωκεανών, οι άλλες ερμηνείες στην πραγματικότητα βασίζονται μόνο και μόνο πάνω σε λεγόμενα που κυκλοφορούν αλλά δεν έχουν κάποια ουσία. Αυτό λοιπόν που έχει σημασία είναι να ξέρουμε ακριβώς τι λέει το Δίκαιο της Θάλασσας, αυτό είναι προσβάσιμο σε όλους, αλλά πρέπει να κοιτάζουμε και τις αποφάσεις που έχει πάρει το Διεθνές Δικαστήριο όσον αφορά τα θέματα της υφαλοκρηπίδας, της ΑΟΖ, έτσι ώστε να ξέρουμε πώς λειτουργεί, γιατί αλλιώς μιλάμε μόνο γενικά και δεν μπορούμε να πούμε κάτι το συγκεκριμένο. Υπάρχει και ένα άλλο θέμα, υπάρχουν μερικοί που έχουν την τάση να συγκρίνουν την υπόθεση της Ελλάδος με την υπόθεση της Κύπρου. Είναι δύο χώρες, αλλά δεν βρίσκονται στον ίδιο χώρο και κατά συνέπεια δεν παίζουν με τον ίδιο τρόπο σ’ αυτά τα θέματα, π.χ. η Κύπρος είναι νησί και μόνο. Η Ελλάδα δεν είναι μόνο νησί, έχει νησιά, αλλά έχει και χερσαίο τμήμα, έχει ζώνη επαφής, έχει σύνορα και κατά συνέπεια τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Άρα είναι καλό να μη  λέμε ότι αυτό που γίνεται στην Κύπρο, μπορεί να γίνει εύκολα και στην Ελλάδα, γιατί αλλιώς κάνουμε ένα τεχνικό λάθος. Αυτό που έχει σημασία όμως είναι ότι η Κύπρος έχει θεσπίσει βέβαια την ΑΟΖ από το 2004, δεν έχει φοβηθεί τις επιπτώσεις, τα κατάφερε μια χαρά, έχει κάνει ακόμα και χάραξη πάνω σ’ αυτή την ΑΟΖ και συνεχίζει κανονικά την πορεία της. Δεν παίζουμε λοιπόν  με τον ίδιο τρόπο, δεν υπάρχει το ανάλογο από το casus belli  για το οποίο έχουμε πει πολλά πράγματα που έχουμε δώσει μεγάλη σημασία, αλλά πρέπει να καταλάβουμε ότι είναι αξιόλογο μόνο και μόνο εάν το πιστεύουμε, ενώ στην πραγματικότητα είναι εντελώς παράνομο. Άρα από τη στιγμή που το ξέρουμε αυτό, πρέπει να καταλάβουμε ότι η πορεία μας για την επέκταση των 12 ναυτικών μιλίων και βέβαια πρέπει να είναι σταθερή και βέβαια πρέπει να είναι προσεκτική, αλλά είναι δεδομένη με την έννοια ότι έχουμε το δίκαιο μαζί μας, λειτουργεί κανονικά και οι θέσεις της Τουρκίας είναι απλώς παράλογες. Δεν πρέπει να μπούμε σε μια συζήτηση και να δούμε τι λέει η Τουρκία και τι λέμε εμείς και πού θα βρούμε μια ισορροπία. Δεν υπάρχει καμία ισορροπία, πρέπει να εναρμονιστούμε με το δίκαιο της Θάλασσας, πρέπει να κάνουμε αυτή την επέκταση με τον τρόπο που είναι ο σωστός, γιατί πολύ απλά πρέπει να αποφύγουμε μερικές παγίδες, οι οποίες οφείλονται σε διάφορες διατυπώσεις, όσον αφορά τα άρθρα του Διεθνούς Δικαίου για τις περιπτώσεις που θέλουμε να έχουμε ένα πέρασμα, τουλάχιστον ένα ειδικό πέρασμα. Αυτά τα περάσματα πρέπει να τα προσέχουμε, αλλά πρέπει εμείς να εξασφαλίσουμε ότι όταν μιλάμε για την επέκταση, την κάνουμε με τον πιο κανονικό τρόπο, την κάνουμε νομικά και δεν την κάνουμε με εξαιρέσεις. Μετά οι διατυπώσεις για τις λεπτομέρειες μπορούν να γίνουν εκ των υστέρων. Αυτό που έχει σημασία πάντως είναι ότι εύκολα μπορεί να γίνει αυτό, αν το κάνουμε στρατηγικά και δεν είναι ανάγκη να κοιτάζουμε μόνο τι λένε οι διπλωμάτες και οι νομικοί, πρέπει να υπάρχει και μία βούληση πολιτική και στρατηγική, η  οποία να μας επιτρέπει να υλοποιήσουμε αυτή τη φάση και να μην νομίζουμε ότι δεν γίνεται επειδή δεν το κάναμε εδώ και τόσα χρόνια. Άρα το γεγονός ότι δεν έγινε εδώ και τόσα χρόνια οφείλεται σε πολλούς παράγοντες, αλλά αυτό δεν έχει πια σημασία. Αυτό που έχει σημασία είναι τι θέλουμε τώρα εμείς, ποια είναι τα δεδομένα, πώς λειτουργεί το θέμα της ΑΟΖ, πώς λειτουργούν τα 12 ναυτικά μίλια τώρα και με αυτά τα δεδομένα να προχωρήσουμε, να μην μιλάμε για εξαιρέσεις και για διαφορές μεταξύ των 6 και των 10, υπάρχουν άλλα κριτήρια, που είναι σημαντικά, όπως έχει σχέση και με τα 24, αυτό όμως που πρέπει να καταλάβουμε είναι ότι πρέπει να τα θεσπίσουμε. Δεν είναι κάτι που έχουμε ab initio, όπως είναι η υφαλοκρηπίδα εξ αρχής, πρέπει λοιπόν να υπάρχει μία θέσπιση και αυτή η θέσπιση είναι σημαντική, είναι  στρατηγική και είναι απαραίτητη. Άρα ας προχωρήσουμε επιτέλους.