Για να καταλάβουμε ότι δεν αλλάζει απολύτως τίποτα η συνάντηση που έγινε στη Νέα Υόρκη, αρκεί να διαβάσουμε και να ακούσουμε τις δηλώσεις δημοσιογράφου στην Τουρκία, ο οποίος δηλώνει ότι η Ελλάδα δεν πρέπει να θεωρείται καν κράτος και θα πρέπει να μας αρπάξουν τα νησιά μας. Αυτό που έχει σημασία είναι να καταλάβουμε λίγο πιο βαθιά τι σημαίνει. Στην πραγματικότητα η φτηνή πολιτική της Τουρκίας που είναι τόσο περιορισμένη, δεν μπορεί καν να πει κάτι που είναι πολύ πιο απλό, να εισβάλει στην Ελλάδα. Στην πραγματικότητα  αναγκάζεται να κοιτάξει μόνο τα νησιά, γιατί πολύ απλά είναι δεσμευμένη και με την Συνθήκη Παρισίων. Οι αναφορές που κάνουν στη Συνθήκη της Λωζάνης είναι πάντοτε λανθασμένες, εκτός από το θέμα της αποστρατικοποίησης, άρα δεν υπάρχουν άλλα νησιά που θα μπορούσαν να αρπάξουν μ’ έναν κλασικό, διπλωματικό και πολιτικό τρόπο. Άρα οι δηλώσεις που κάνουν δείχνουν ταυτόχρονα, όχι μόνο την αδιαλλαξία τους, αλλά επίσης  ότι δεν έχουν μεγάλο περιθώριο δράσης. Όταν λοιπόν αρκούνται στο να λένε ότι θα αρπάξουμε 150 νησιά, στην πραγματικότητα δεν τολμούν να πουν ότι θα μπούμε εντελώς στην Ελλάδα στο χερσαίο μέρος, για να εξασφαλίσουμε την τουρκική κυριαρχία εναντίον μιας χώρας που λέει ότι είναι Κράτος, κατά τα λεγόμενά τους. Άρα στην πραγματικότητα οι αναφορές που κάνουν για το τι έγινε στην Ελλάδα πριν από 200 χρόνια με την επανάσταση, είναι πολύ αστείες γιατί ξεχνούν ότι φέτος λένε ότι είναι τα 100 χρόνια της Τουρκίας. Άρα όταν κάποιος, υποτίθεται επίσημα, είναι μόνον 100 χρονών και μιλάει για κάποιον που είναι νέος 200 χρονών, μάλλον έχουμε προβλήματα και στα μαθηματικά, ούτως ή άλλως είναι γνωστό. Λέω απλώς ότι όταν το καταλαβαίνουμε με αυτόν τον τρόπο, ακόμα και αυτό  που εμείς θεωρούμε ότι είναι ακραίες δηλώσεις, αυτές οι ακραίες δηλώσεις δείχνουν τα όρια και τον ορίζοντα της Τουρκίας που δεν μπορεί να ξεπεράσει το τείχος του Αιγαίου, μιλάει μόνο για τη νησιά, δεν μιλούν καν για την Θράκη σε αυτή τη δήλωση, δεν μιλούν βέβαια για τη Μακεδονία, Θεσσαλία κτλ. Πρέπει να καταλάβουμε ότι είναι δίκοπο μαχαίρι αυτή η δήλωση, γιατί ενώ φαίνεται να  είναι ακραία, τουλάχιστον φαντάζομαι για τους Τούρκους που θέλουν να ζήσουν σε μια μορφή ηρεμίας και για τους Έλληνες που δεν καταλαβαίνουν ακριβώς τι γίνεται, στην πραγματικότητα αυτή η δήλωση εξηγεί ότι η Τουρκία είναι ανίκανη να καταλάβει όλη την Ελλάδα και βλέπει επίσης ότι η Αμερική είναι μαζί με την Ελλάδα, αλλά στην πραγματικότητα η Αμερική δεν είναι μόνο μαζί με την Ελλάδα, είναι μαζί με το δίκαιο και θα το δούμε και στο Κουρδιστάν. Αυτό που έχει σημασία λοιπόν είναι να καταλάβουμε ότι αυτές οι δηλώσεις επιστρέφουν σαν μπούμερανγκ πάνω στην ίδια την Τουρκία γιατί δείχνει ότι  δεν έχει μεγάλες δυνατότητες και εκτός από το να φωνάζει και να προσπαθεί να κερδίσει μερικούς πόντους επικοινωνιακά, επί της ουσίας παραμένει στο ίδιο στάδιο, ενώ η Ελλάδα προχωράει δυναμικά.