Η ζήτηση που υπάρχει για το ελαιόλαδο αυτήν την περίοδο, δεν σχετίζεται με την ποιότητά του, αλλά με τη σπανιότητά του. Αυτό που έχει σημασία είναι να καταλάβουμε ότι, αν το ελαιόλαδο έχει γίνει πιο ακριβό. δεν είναι αρνητικό, γιατί το αξίζει, το πρόβλημα είναι πώς το διαχειριζόμαστε. Και το άλλο είναι ότι, ξεχνούν μερικοί ότι μόνο τώρα θα αρχίσει η νέα περίοδος, άρα το impact πάνω στις τιμές είναι καθαρά ένα πλαίσιο που έχει σχέση με το χρηματιστήριο, παρά με την πραγματικότητα. Γιατί στην πραγματικότητα, το ελαιόλαδο το περσινό είχε μία τιμή λίγο ανεβασμένη, αλλά όχι αυτή που έχει τώρα και κατά συνέπεια, αυτοί που συζητάνε γι’ αυτές τις τιμές ήταν άνθρωποι που, ούτως ή άλλως, το είχαν αγοράσει σε μία πολύ χαμηλότερη τιμή. Αρα όταν ακούμε ότι ακόμα και στην Ισπανία και στην Ελλάδα υπάρχουν κλοπές και έχουν βάλει διάφορες ασφαλιστικές δικλείδες για να το προστατέψουν, όλα αυτά πρέπει να καταλάβουμε ότι γίνονται με το προηγούμενο ελαιόλαδο, δηλαδή με την προηγούμενη σοδειά. Αυτό που έχει σημασία είναι τι θα κάνουμε τώρα. Οι συνθήκες οι δύσκολες και οι καιρικές δεν θα σταματήσουν αμέσως. Άρα πρέπει να καταλάβουμε ότι πρέπει να έχουμε μία πιο σωστή διαχείριση και ακόμα και για το μάζεμα των ελιών, που το ξεχνάμε, στην πραγματικότητα έχουμε πολλούς ανθρώπους που ακόμα περιμένουν να βρουν ανθρώπους για να μαζέψουν τις ελιές τους, άρα ακόμα και αν το ελαιόλαδο ανεβεί, στην πραγματικότητα έχουμε πάλι ένα θέμα όσον αφορά το εργατικό δυναμικό. Νομίζω ότι είναι μία δικαίωση για το ελαιόλαδο να αλλάξει η τιμή του, γιατί είχε ξεφτιλιστεί τις προηγούμενες δεκαετίες και πρέπει να καταλάβουμε ότι είναι όντως ένα προϊόν μεγάλης ποιότητας, ένα προϊόν που η Ελλάδα μπορεί να κάνει τη διαφορά και αν σταματούσαμε και εμείς να πουλάμε το δικό μας το ελαιόλαδο στην Ιταλία και στην Ισπανία για να το εκμεταλλεύονται και υποτίθεται να αναβαθμίζουν τα δικά τους, τότε θα φαινόταν αμέσως η διαφορά. Το πρόβλημα ποιο είναι; Είναι ότι πολλοί παραγωγοί προτιμούν να το ξεπουλήσουν και να το ξεφορτωθούν, παρά να το κάνουν αυτοί, εννοώ να κάνουν τη συσκευασία, όλη την παραγωγή και τη διανομή γιατί θεωρούν ότι είναι σπατάλη χρόνου. Στην πραγματικότητα αν δεν περάσουμε σε αυτό το στάδιο, να μπορούμε και εμείς να το παράγουμε σε όλη τη γραμμή του και αυτό να φτάνει μέχρι τον καταναλωτή, τότε δεν θα αλλάξουν τα πράγματα. Αυτό που έχει σημασία σε κάθε περίπτωση είναι ότι επειδή η κατάσταση έχει αλλάξει, πολλοί θα σκεφτούν την ελιά και το ελαιόλαδο μ’ έναν τρόπο διαφορετικό και θα καταλάβουν ότι είναι μία επένδυση που αξίζει, είναι μία επένδυση που έχει νόημα, όχι μόνο λόγω των καιρικών συνθηκών που υπάρχουν τώρα, αλλά σε βάθος  χρόνου γιατί είναι ουσιαστικά ένα δώρο για την Ελλάδα και πρέπει να το αξιοποιήσουμε, αντί να το εκμεταλλεύονται άλλοι επειδή εμείς δεν θέλουμε να έχουμε μία ολοκληρωμένη εργασία πάνω σε αυτό το θέμα. Αυτό που έχει σημασία είναι η αναβάθμιση του ελαιόλαδου. Η αναβάθμιση μπορεί να είναι και μέσω του ζεόλιθου και πρέπει να το ξέρουμε αυτό, γιατί έτσι είναι ακόμα πιο καθαρό και μπορούμε να περάσουμε σε άλλες κατηγορίες και να μην αρκούμαστε μόνο στο extra παρθένο, αλλά να περάσουμε και στο ultra premium για να καταλάβουν όλοι πόσο μεγάλη είναι η αξία αυτού του χρυσού της Ελλάδος.