Αυτό το Masterclass είναι αφιερωμένο στην αποστολή στη Νέα Υόρκη, αλλά  ήταν φτιαγμένο σαν concept, για να σας αποδείξουμε ότι έχει νόημα να είμαστε στη Νέα Υόρκη για να ασχολούμαστε με γεωπολιτικά θέματα. Αλλά στην πραγματικότητα με αυτά που γίνονται τώρα στο Ισραήλ, άμα μπορούσατε να φανταστείτε όλοι σας τι κινητικότητα υπάρχει στη Νέα Υόρκη, θα καταλαβαίνατε ότι παρόλο που τα προβλήματα γίνονται αλλού, οι επαφές κ.τ.λ., για να μην πω περισσότερα, γίνονται εντελώς αλλού και μάλιστα εδώ δίπλα. Άρα έχει σημασία να καταλάβουμε το εξής: πολύ συχνά όταν έχουμε ένα πρόβλημα, θεωρούμε ότι από τη στιγμή που το πρόβλημα είναι τοπικό, πρέπει να έχει μία λύση τοπική. Αυτό είναι ένα λανθασμένο νοητικό σχήμα, ακόμα και ένα τοπικό πρόβλημα, μπορεί να έχει ολικές επεκτάσεις και κατά συνέπεια χρειάζεται μια ολική προσέγγιση και μια ολική επίλυση γιατί μία λύση τοπική δεν επαρκεί, δηλαδή δεν έχει διάρκεια χρόνου. Άρα έχει σημασία να καταλάβουμε και τώρα τι έγινε, το λέγαμε και με τους δημοσιογράφους οι οποίοι, τους αγαπάμε βέβαια, αλλά μάλλον δεν ξέρουν ότι η Ελλάδα και η Νέα Υόρκη έχουν 7 ώρες διαφορά, και παίρνουν τηλέφωνο σε ώρες, πώς να το πω τώρα…, super μη κατάλληλες, αλλά τέλος πάντων, γίνεται κι αυτό. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι όλοι ασχολούνται με αυτό το θέμα και παίρνουν και ένα στίγμα σε επίπεδο γεωπολιτικής για την ανάλυση την στρατηγική. Άρα λέω το εξής: ότι αν στην αρχή το masterclass είχε σαν νόημα  να αποδείξει τη χρησιμότητα αποστολών στη Νέα Υόρκη για την επίλυση προβλημάτων που μπορεί να φαίνονται τοπικά, στην πραγματικότητα τώρα, έρχεται η πραγματικότητα να αποδείξει αυτό που θέλαμε να κάνουμε πριν. Μία τοποθέτηση τώρα, για να καταλάβετε τι γίνεται. Θυμάστε ότι κάναμε μία ανάλυση για τον νέο δρόμο του μεταξιού, κάναμε μάλιστα και μία συζήτηση μέσω της AHEPA, αυτό που έχει σημασία να καταλάβουμε είναι ότι μερικά γεγονότα συνδέοντα,ι ενώ δεν φαίνεται. Προς το παρόν δεν έχω δει ακόμα αναλύσεις, που να συνδυάζουν τα γεγονότα που γίνονται στο Ισραήλ, με την απόφαση των G7, σε σχέση με τον νέο δρόμο, ο οποίος, υπενθυμίζω, ότι θα ακολουθεί αυτήν την πορεία, ξεκινάει από την Ινδία, μετά πηγαίνει στα Ηνωμένα αραβικά Εμιράτα, Σαουδική Αραβία, συνεχίζουμε προς Ιορδανία και στη συνέχεια προς Ισραήλ, από το Ισραήλ πάμε στην Ιταλία και μέσω της Ελλάδος και στη συνέχεια πάμε στη Γαλλία και στη Γερμανία. Αυτό αναλύθηκε πολύ σοβαρά στο Ισραήλ και είχαμε μάλιστα και τον Νεντανιάχου που έδειχνε χάρτες συγκεκριμένους για να δείξει αυτή την ανάπτυξη. Μία μικρή παρένθεση. Το γεγονός ότι δεν περνάμε από την Αίγυπτο οφείλεται, στο γεγονός ότι ερμηνεύεται η Αίγυπτος, ως εν δυνάμει σημείο, το οποίο μπορεί να είναι ευάλωτο. Είναι ένα άλλο σημείο που είναι ευάλωτο, είναι η Ιορδανία, αλλά τέλος πάντων, προτιμούν να περάσουν από την Ιορδανία για να πάνε στο Ισραήλ, παρά να περάσουν από την Αίγυπτο. Είναι ένα θέμα. Πρέπει βέβαια να έχουμε καλή επαφή με την Αίγυπτο και να συνεχίσουμε τη συμμαχία μας. Λέω όμως ότι αυτό που έγινε, είναι μία ανάδειξη της σταθερότητας της περιοχής, ενώ περνάμε από τη Μέση Ανατολή κι αυτό έχει μεγάλη σημασία, γιατί άμα σκεφτείτε τον δρόμο του μεταξιού της Κίνας, αυτός περνάει από τις πρώην Σοβιετικές χώρες. Το γεγονός λοιπόν ότι αποφεύγεισ τις πρώην Σοβιετικές χώρες και πηγαίνεις πιο κάτω και πηγαίνεις μέσω της Μέσης Ανατολής, έχει ένα άλλο υπονοούμενο, ότι η περιοχή έχει κάπως σταθεροποιηθεί. Με αυτό το χτύπημα που έγινε, είναι ένας τρόπος να πουν τοπικά, μέσω της Γάζας, ότι δεν έχει λυθεί το πρόβλημα, άρα δεν υπάρχει σταθερότητα περιοχής, κατά συνέπεια δεν πρέπει να υπάρχει, εμπορική συναλλαγή, εμπορικό πέρασμα, κ.τ.λ. Άρα για όσους αναρωτιούνται, γιατί μερικές φορές θυμάστε ότιόταν είδαμε το θέμα της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία, μας ρωτούσαν, πόσο καιρό θεωρείτε ότι θα διαρκέσει, εμείς λέγαμε πολύ και όλοι ξαφνιάζονταν και τελικά δεν ξαφνιάζονται πια και το βλέπουν σαν πραγματικότητα, εδώ είναι ακριβώς το αντίθετο. Πρέπει να υπάρχει μία τεράστια αντεπίθεση για να κλείσει το θέμα όσο πιο γρήγορα γίνεται, γιατί υπάρχουν πολλά πράγματα τα οποία εξαρτώνται από τη σταθερότητα της περιοχής. Άρα σημαίνει τι; σημαίνει ότι οι θέσεις, είναι ένα ωραίο παράδειγμα για αυτό που λέγαμε προηγουμένως, έχουμε ένα τοπικό πρόβλημα, το οποίο χειραγωγείται από το εξωτερικό, στην πραγματικότητα για όσους δεν έχουν καταλάβει αυτή την έννοια, πρόκειται για ένα proxy war, γιατί έχουμε μία απόσταση, παίζουν και Αραβικές χώρες, παίζει και το Ιράν, δεν είναι μόνο η Γάζα, γιατί ελπίζω ακόμη και για αυτούς που έχουν μία απλοϊκή προσέγγιση, όταν έχετε μια ζώνη και μια λωρίδα που είναι φτωχή θα ήταν καλό να σκεφτείτε πώς μπορεί να έχει τέτοιον εξοπλισμό στρατιωτικό και να μπορεί να στείλει χιλιάδες ρουκέτες χωρίς να έχει πόρους τοπικά. Αυτό σημαίνει ότι φαινομενικά το πρόβλημα είναι τοπικό, ουσιαστικά το πρόβλημα είναι γενικό και γι’ αυτό αμέσως εμπλέκεται η Ευρωπαϊκή Ένωση, το ΝΑΤΟ και ειδικότερα η περιοχή της Νέας Υόρκης μέσω των Ηνωμένων Εθνών. Άρα η δράση στα Ηνωμένα Έθνη έχει μεγάλη σημασία, το ξέρω ότι πολλοί απαξιώνουν, θεωρούν ότι δεν γίνεται και κάτι το σημαντικό στα  Ηνωμένα Έθνη. Είναι  τα ίδια που ακούμε και στην Ελλάδα, ας πούμε, για  τι γίνεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση και μετά λέμε ότι είναι στις Βρυξέλλες. Γιατί γι’ αυτό, όπως ξέρετε, στέλνουμε τους καλύτερους πολιτικούς μας στο Ευρωκοινοβούλιο για να μπορούμε να έχουμε μια σωστή αντιπροσωπεία και ενώ συζητάμε συνεχώς για το τι γίνεται τοπικά, το οποίο  μπορεί να παίξει μόνο έναν ρόλο σε 20%. Εδώ είναι πάλι το ίδιο, υπάρχουν δυσκολίες, υπάρχουν αντιπαραθέσεις, μπορεί εσείς,  ακόμα κι όταν κάνουμε μαθήματα μαζί, τώρα λέω πιο πολύ για τους μαθητές, αλλά και γι’αυτούς που μας παρακολουθούν, όταν μιλάμε για μερικές χώρες, είναι κάπως αφαιρετικό. Όταν βρισκόμαστε μέσα στην αίθουσα των  Ηνωμένων Εθνών και βλέπουμε τους εκπρσώπους, μπορώ να σας πω ότι δεν υπάρχει τίποτα το διαφορετικό, είναι πολύ συγκεκριμένο και ξέρουμε ακριβώς πώς είναι. Για όσους δεν το ξέρουν, μέσα στα Ηνωμένα Έθνη, τουλάχιστον στην τέταρτη Επιτροπή που συμμετέχουμε, οι χώρες είναι όλες βαλμένες, το έχετε φανταστεί, με αλφαβητική σειρά η οποία αλλάζει, εννοώ ότι αλλάζει συνεχώς, κάνουν μία μετάθεση, ένα shift. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να βρείτε αμέσως ποιος είναι ποιος, ποιος μιλάει με ποιον και ποιος κάνει κόλπα ή τεχνάσματα με ποιον. Όταν το βλέπετε επί τόπου, γιατί φαντάζομαι ότι  όταν παρακολουθείτε, βλέπετε μόνο το εξωτερικό, όταν δεν βλέπετε όλη την αίθουσα γιατί δεν  είστε μέσα, δεν βλέπετε όλους αυτούς τους γραμματείς που σηκώνονται, πάνε να μιλήσουν με κάποιον άλλον, ο οποίος, εντελώς τυχαία, μετά από 5 λεπτά, σηκώνει το χέρι για να μιλήσει. Και εσείς λέτε «μα πώς αυτή η χώρα ξαφνικά έχει ένα θέμα μ’ αυτό το θέμα»;  Όταν είστε λοιπόν μέσα στην αίθουσα και βλέπετε, βλέπετε ζωντανά τη σκακιέρα,  βλέπετε όλες τις κινήσεις και δεν έχετε αυτή την προσέγγιση που έχουμε  κλασικά, να έχουμε μόνο μια φωτογραφία και ν’ αναρωτιόμαστε μεταξύ δύο φωτογραφιών πώς έγινε η σύνδεση, γιατί αυτή δεν φαίνεται. Εδώ επί τόπου φαίνεται, άρα να ξέρετε ότι μαθαίνουμε πάρα πολλά πράγματα όταν βρισκόμαστε επί τόπου γιατί είναι εντελώς διαφορετικό να έχεις απλώς το αποτέλεσμα ενός αγώνα από το να είσαι μέσα στο γήπεδο. Όταν έχετε το αποτέλεσμα, έχετε πολλούς ειδικούς που αναλύουν μόνο το αποτέλεσμα, όταν έχετε τους ανθρώπους που είναι μέσα στο γήπεδο και το έχουν ζήσει εντελώς, μπορώ να σας πω ότι το αποτέλεσμα είναι απλώς μία φωτογραφία. Δεν δίνει όλα τα δεδομένα τα οποία χρειαζόμαστε για να κάνουμε μία στρατηγική ανάλυση. Εδώ είναι το ίδιο αυτό που ζούμε αυτή την περίοδο και δεν είναι τυχαίο που ξαφνικά ζητούν συνεντεύξεις από διάφορα σημεία. Αυτά είναι για την εισαγωγή, άρα στο Masterclass θα ασχοληθούμε με συγκεκριμένα παραδείγματα.