Έχει ενδιαφέρον να βλέπουμε ανθρώπους που ιδεολογικά είναι πραγματικά καθυστερημένοι και μπερδεύουν την έννοια των κατεχομένων και της απελευθέρωσης, διότι τους συμφέρει. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι όταν υπάρχουν κατεχόμενα κι αυτά απελευθερώνονται, η απελευθέρωσή τους δεν είναι μια νέα κατοχή, αντιθέτως είναι μια ελευθερία. Αν υπάρχουν όμως άνθρωποι που ζουν μ’ ένα κατεχόμενο μυαλό, μέσα σε μια ιδεολογία που δεν έχει καμιία σχέση με τον αιώνα μας και συνεχίζουν να βλέπουν τα πράγματα μέσω της ιδεολογίας τους, ακόμα και την απελευθέρωση των κατεχομένων, τη βλέπουν σαν να είναι πάλι κατεχόμενα, γιατί πολύ απλά έχουν ξεχάσει την προηγούμενη ιστορία κι ασχολούνται μόνο με το παρόν.