Ο φυσικός του χωριού
είχε τα χέρια του Rostropovich
και έπαιζε με τις έννοιες
δίνοντας χειροπιαστά παραδείγματα
για να κατανοήσουν οι μαθητές του
το νόημα της φυσικής.
Δεν κοίταζε, μόνο έβλεπε
τις ιδέες που αγγίζουν
διότι μάθαινε συνεχώς
από όλο τον κόσμο.
Άμεσος, προσιτός και γνήσιος,
το ύφος του άρεσε στον ξένο
για την απλότητά
και για την αγάπη του
για τους μικρούς ανθρώπους.