Στο πλαίσιο της διεξαγωγής του πολέμου μεταξύ του Ισραήλ και της Χαμάς, έχει ενδιαφέρον να δούμε τι λέγεται και από τις άλλες χώρες. Ένα παράδειγμα χειροπιαστό είναι ό,τι λέγεται από την Ιορδανία μέσω του βασιλιά. Στην πραγματικότητα καταλαβαίνουμε ότι ο βασιλιάς δεν θέλει κανένας πρόσφυγα από την περιοχή της Γάζας να πάει ούτε στην Ιορδανία ούτε στην Αίγυπτο. Θεωρεί ότι αυτό το πλαίσιο είναι ύποπτο γιατί είναι ουσιαστικά σαν να είναι απαραίτητο ή τουλάχιστον να υπαγορεύεται από τις συνθήκες και θεωρεί ότι δεν πρέπει να γίνει. Πρέπει όμως να εξετάσουμε τα πράγματα με το όνομά τους και να θυμηθούμε  τι έγινε το 1967, ποια ήταν η εμπλοκή της Ιορδανίας και της Αιγύπτου ενάντια στο Ισραήλ και παρόλο που θεωρούν και η Ιορδανία και η Αίγυπτος ότι υπάρχει μια ανθρωπιστική βοήθεια που πρέπει να γίνει, δεν θέλουν αυτή η ανθρωπιστική βοήθεια να γίνει στο έδαφός τους. Άρα καταλαβαίνουμε ότι θέλουν μια επίλυση του προβλήματος εντός της Γάζας και αυτό πάλι έχει ενδιαφέρον γιατί στην πραγματικότητα σημαίνει ότι το φιλικό πλαίσιο που υπάρχει μεταξύ αυτών των χωρών, σταματάει ως ένα όριο που θεωρείται μια κόκκινη γραμμή. Θα προτιμούσαν να υπάρχει μια λύση εντός της Γάζας έτσι ώστε τα προβλήματα να είναι περιορισμένα σε αυτή την περιοχή και να μην έχουμε ουσιαστικά μια υποχρεωτική μετακίνηση στις άλλες δύο χώρες, στην Ιορδανία και στην Αίγυπτο, γιατί θεωρούν ότι ουσιαστικά θα μεταφέρουν προβλήματα που υπάρχουν στη Γάζα και στις δύο χώρες. Και έχει ενδιαφέρον γιατί μιλάμε γενικά για ανθρωπιστική βοήθεια η οποία πρέπει να γίνει και είναι σημαντική, αλλά ο καθένας έχει τον δικό του τρόπο να την παρουσιάσει και η διεξαγωγή αυτής της ανθρωπιστικής βοήθειας δείχνει επίσης τι έχει πίσω από το μυαλό του, όταν μιλάμε για συγκεκριμένη βοήθεια. Αν πραγματικά θες να βοηθήσεις μία χώρα γιατί θεωρείς ότι αδικείται, πρέπει να τη βοηθήσεις εξ ολοκλήρου και όχι με ειδικές συνθήκες. Εδώ βλέπουμε αυτές τις ειδικές συνθήκες και καταλαβαίνουμε ότι πρόκειται περισσότερο για απόφαση περί πολιτικής παρά ανθρωπιστικής βοήθειας. Άρα είναι καλό να το έχουμε στο μυαλό μας όταν εξετάζουμε αυτά τα δεδομένα για να ξέρουμε ακριβώς τι λέμε και πώς ερμηνεύονται τα πράγματα της πραγματικότητας κι όχι της προβολής του μυαλού μας.